بازگشت
رقابت های نا مشروع به مثابه ای تیشه ای بر ریشه ای خودماست
محمد یعقوب هادی محمد یعقوب هادی

با گذشتاندن  روزهای  اول فصل خزانی سال ۱۳۸۷ که هر روز برای انتخابات  پارلمانی  وریاست جمهوری آینده  نزدیک میشویم . از طریق رسانه ها، وسایل ارتباط جمعی  وخصوصی شنیده میشود که  رقابت های انتخاباتی درشهر ها واطراف ونواحی کشوربطور غیر رسمی برای جلب افکار وذهنیت ها به شدت جریان دارد.

 

آماده گی برای این امر مهم برای سازمانها واحزاب مترقی که در شرایط کشور ما برای پیشبرد اهداف  سیاسی شان تعین کننده است یکی از تدابیر فعال سازمانها واحزاب  مترقی بشمار میآید . لذا بدون شک  سازمانهای که از رهبریت مدبر برخودار اند به موفقیت های آینده ساز برای کا روفعالیت آرمانی شان دست خواهند یازید.

 

اما متاسفانه اخبار نا خوش آیند ودلسرد کننده ای از کشور در خصوص نا هم آهنگی این تدابیر مهم وحتا  تعین کننده  برای رهگشائی به آینده بهتر، در باره رقابت های نا سالم میان سازمانهای رفیق وهم اندیش وحتا میان رفقای یک سازمان ، بنا به خصومت های شخصی  هم گام با مخالفین هم باوری به پیش برده میشود.که جدأ نگران کننده است.

 

این نوع برخورد های آگاهانه ویا ناآگاهانه  بی تردید برای جا خالی سازی  به مخالفین هم باوری  مساعدت مینمائید . آیا  درست خواهد بود که نیرو های رفیق و یا آنانیکه ما باور های خود را با آنان شریک نموده ایم از مواضع رقابت های شخصی ، اختلافات شخصی ، سلیقه های شخصی، مواضع  آرمانی همگان را فدای انتقام های شخصی بسازند؟ به هیچ صورت وبه هیچ دلیل نه.

 

این در حالی است که هنوزوضعیت محتاج کنار آمدن ها ی مخالفین هم باوری است . و شرایط بحران زده  نسبت های خوب وخوبتر ،بد وبدتر را مطرح میکند.وچه بسا که دیده میشود گام گذاشتن در این راه احتیاجی ای  مشاورت های جمعی را هم نپذیرفته است. ولذا  این چنین پیش آمد ها در مواردی  انتقاد ات نیرو های هم باور را نیز بر انگیخته است.

 

در عین حال  تعداد ی  نیروی حساب شده  ای سازمانهای که  آرزومندی  وحدت خواهی با آنان  قوتمند است ، در این وضعیت خواسته اند  از موضع تعلق تشکیلاتی جاذبه آفرینی نمایند. متاسفانه بی توجه به اینکه این جاذبه آفرینی  مقناطیسی  در زاویه دیگرخود قدرت دفع را همچنان تحریک میکند، که  ازحجم مقیاس جذب  بیشتر است . لذا چه بهتر که قدرت وجاذبه عمومی را تحریک نمائیم ، که همانا وحدت میان سازمانی وسازمانهای  رفیق وهم اندیش  است .

 

 به نظر این قلم وقتیکه ارزش حضور یک رفیق در ساحه ای مشخص و معین است چه ضرور است که برای ارزش یابی حضور رفیق دیگر در آن ساحه کار صورت گیرد. ما باید از ارزشی که در اختیار ماست  استفاده نمائیم .این بدین معنی است که نباید در قلمرو نفوذ رفقای خود پایگاه های  زور آزمائی ایجاد نمائیم . این نوع زور آزمائی ها به هیچ صورت به نفع ما نیست .

 

لذا انتخابات در پیشرو خوبترین زمینه برای اثر بخشیدن به پروسه وحدت میان سازمانی و سازمانهای رفیق وهم اندیش است که باید با گذشت ، وپشتیبانی وحمایت  از همدیگربا نظرداشت تشخیص  نفوذ رفقای مان برای تحقق  امر ضروری  یعنی وحدت میان سازمانی وسازمانهای رفیق وهم اندیش از این فرصت استفاده صورت گیرد.

پیروز باد وحدت میان سازمانی وسازمانهای رفیق وهم اندیش


September 7th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات